در یکی از شهرهای زیبای ایران، معمار جوان و پرشوری به نام سارا زندگی میکرد او همیشه علاقهمند به طراحی و خلق فضاهای جدید بود که بتوانند حس شگفتی و ارتباط با طبیعت را به مردم منتقل کنند سارا آرزو داشت که روزی یک پارک عمومی طراحی کند که بتواند فضایی برای تعامل اجتماعی و آرامش روانی فراهم کند یک روز، پس از چندین سال کار در پروژههای مختلف، فرصتی پیش آمد تا طرحی برای ساخت یک پارک در مرکز شهر ارائه دهد سارا ساعات زیادی را صرف برنامهریزی و طراحی کرد و میخواست این پارک را به یک جاذبه توریستی و محلی نه تنها برای ساکنان شهر بلکه برای گردشگران تبدیل کند سارا تصمیم گرفت از پلی کربنات بهعنوان ماده اصلی ساخت سقف و دیوارهای بعضی از فضاهای پارک استفاده کند او به ویژگیهای منحصر به فرد این ماده، مانند شفافیت، مقاومت در برابر UV و وزن سبک آن پی برد وقتی که سارا برای اولین بار به آزمایشها و تحقیقات درباره انواع پلی کربنات پرداخت، متوجه شد که این ماده میتواند نوری طبیعی را به داخل پارک وارد
اشتراک گذاری در تلگرام